kemal ile füsun
orhan pamuğun kitabındaki en önemli iki karakter.kemalin aşkı ah bee dedirtecek cinsten. hani köpekler gibi sürünür derecesinde sevmek vardır ya (kendisini herkes tanımaz) öyle bişi işte. deliler gibi sevmek,yemekten, içmekten,yaşamaktan kesilmek...
insanın aşık olup o acıyı çekesi gelio çünkü içimizde o trajikomik türk filmlerine benzer ne olursa olsun, başlarına ne gelirse gelsin, hangi çakıllı dikenli yollardan geçerlerse geçsinler mutlaka sonunda kavuşucakları umudu var ya, işte bu umut adına çekilsin ulan bu acı diyesin gelio.
kitabı okurken kimi zaman kemalden yana, kimi zaman füsundan yana oldum fakat fazlasıyla kemal taraftarı olmak ağır bastı.aşk ki duyguların en güzeli fakat karşılığını bulamadığında kişiyi başkalaştıran, evrimini tamamlayamamış bi varlığa dönüştüren bi his, bi duygu, bi olgu...
önce karşılığı olan sonra yaklaşık 8 sene boyunca karşılığı olmayan aynı iki kişinin aşkı bu.orhan pamuğun biçok kitabında illaki aşk esintilerine rastlarız ama bu Masumiyet Müzesi başka,bambaşka.
dayanamadım yaklaşık 100 sayfa kadar kalmışken çevirdim kitabın son sayfalarına baktım. içimden bi ses sonunun nolucağına dair bişi görememeyi diliodu, diğer seste görmeyi.kitap sayfalarında fırıl fırıl dönen gözlerim maalsef gördü yine gerçeği.gerçeği görmek için baktılar zaten.
ah canım kemal ölüo(nası bi tipse artık bu. füsunun tipinden, fiziğinden bahsedilio fakat kemal hakkında hiçbi malumatımız yok esmermi sarışınmı???)kemalın güzelim dediği füsunda ölüo.ne hazin bir son bu.
insan böle süründürücü bi aşk yaşarda tam kavuşmuşken öldürülürmü.yazık oldu aşıklara,çoküzüldüm az evvel.şeytan dürttü işte. halbuki sevgilimide zorlamıştım anlatsın bana sonunu die ama anlatmamıştı. al işte bütün şevkim kaçtı. ölememeliydiler,kavuşmalıydılar. madem 1975 senesinde başlayan son derece türk filmvari olan bi aşktı,aşıklar kavuşmalı,işer yoluna girmeli,kötülerde hapsi yada öteki dünyayı boylamalıydı,ama olmadı.bunun yerine kemalle füsun öte tarafı boyladı.gerçi kitapta kötü bi karakter yok ama ben kendim feridunu(füsunun maalesef kocası) kötü olarak bellediğim için onun ortadan yokolması gerekiodu.kimbilir belkide yokoluodur,sonuçta henüz hepsini okumadım.
yani şu dakka bu müze açılmış olsa;koştur koştur giderdim füsunun eşyalarını görmeye.ama diil maalsef işte.
Masumiyet Müzesi Cevdet Bey ve Oğullarından Sessiz Ev den de daha çok sevdiğim bi kitap oldu benim için.ilerde birgün bu sıralamayı hatırlamak istersem buraya bakmam kafi olucak.
işte en sevdiğim O.Pamuk kitapları sırası ile:
1.MASUMİYET MÜZESİ
2.CEVDET BEY VE OĞULLARI
3.SESSİZ EV
4.YENİ HAYAT
5.BEYAZ KALE
6.BENİM ADIM KIRMIZI
7.İSTANBUL
8.KAR
9.KARA KİTAP
10.GİZLİ YÜZ
diğer ikisi Babamın Bavulu ve Öteki Renkler henüz okunmadı.
bu ara hayat nasıl gidio biraz bahsetsem fena olmaz sanırım.işim aynı sıkıcılık ve yavanlıkta devam ederken ev hayatımız geçen haftalarda baya bi renkliydi. gelenlerimiz oldu hayırlı olsuna.taze geliniz ya.bisürü mutfak maceralarım oldu tabii. bu esnada iyi yaptıklarım kötü yaptıklarımda kendiliğinde belirlenşverdi.fakat anladımki şu internet camiasına bravo.her iki misafir kalabalığınada benim zamanımda netten bulup defterime eklediğim yeni ve orjinal klasik olmayan tarifleri yaptım. bisürü değişik çeşit ve bitanesi bile beni utandırmadı.yaptıklarımı gösteren bi iki resim koyup bende yemek yapabiliorum işte kanıtıda bu demek isterdim fakat maalesef henüz böle bi alışkanlığım gelişmedi. ama geçenlerde özenerek hazırladığım pazar kahvaltımızın resimlerini çektim bi ara eklerim.şuncacık bloğumda yemek resmimde yok demiyim artık.
bu arada sevgilimde şehir dışında soruşturma için. kayısı diyarına gitti.yarın gece gelio.bende pazartesiden beri ana kuzusu kıvamında yaşıorum.ohhh kebap bi hayatmış valla bekarlık. ekmek elden su gölden.yan gel yat, ağzını süpür tv karşısında oyalan, çayın, kahven, meyven ayağına gelsin çalışıosun die. evliyken bunları yapıcak kendimden başka kimse yok.neyseki kocam düzenli temiz biride extra işlerlede ilgilenmek zorunda kalmıorum.zaten özlemişim kocişimi.ühühüh hıçkırık! hüngürr şakırrr!
iyi insan lafın üstüne ararmış.kendisi aradı ez evelde gülüştük accık.neyse karnım fln acıktı benim. bişiler yiyeyim.
baiii
orhan pamuğun kitabındaki en önemli iki karakter.kemalin aşkı ah bee dedirtecek cinsten. hani köpekler gibi sürünür derecesinde sevmek vardır ya (kendisini herkes tanımaz) öyle bişi işte. deliler gibi sevmek,yemekten, içmekten,yaşamaktan kesilmek...
insanın aşık olup o acıyı çekesi gelio çünkü içimizde o trajikomik türk filmlerine benzer ne olursa olsun, başlarına ne gelirse gelsin, hangi çakıllı dikenli yollardan geçerlerse geçsinler mutlaka sonunda kavuşucakları umudu var ya, işte bu umut adına çekilsin ulan bu acı diyesin gelio.
kitabı okurken kimi zaman kemalden yana, kimi zaman füsundan yana oldum fakat fazlasıyla kemal taraftarı olmak ağır bastı.aşk ki duyguların en güzeli fakat karşılığını bulamadığında kişiyi başkalaştıran, evrimini tamamlayamamış bi varlığa dönüştüren bi his, bi duygu, bi olgu...
önce karşılığı olan sonra yaklaşık 8 sene boyunca karşılığı olmayan aynı iki kişinin aşkı bu.orhan pamuğun biçok kitabında illaki aşk esintilerine rastlarız ama bu Masumiyet Müzesi başka,bambaşka.
dayanamadım yaklaşık 100 sayfa kadar kalmışken çevirdim kitabın son sayfalarına baktım. içimden bi ses sonunun nolucağına dair bişi görememeyi diliodu, diğer seste görmeyi.kitap sayfalarında fırıl fırıl dönen gözlerim maalsef gördü yine gerçeği.gerçeği görmek için baktılar zaten.ah canım kemal ölüo(nası bi tipse artık bu. füsunun tipinden, fiziğinden bahsedilio fakat kemal hakkında hiçbi malumatımız yok esmermi sarışınmı???)kemalın güzelim dediği füsunda ölüo.ne hazin bir son bu.
insan böle süründürücü bi aşk yaşarda tam kavuşmuşken öldürülürmü.yazık oldu aşıklara,çoküzüldüm az evvel.şeytan dürttü işte. halbuki sevgilimide zorlamıştım anlatsın bana sonunu die ama anlatmamıştı. al işte bütün şevkim kaçtı. ölememeliydiler,kavuşmalıydılar. madem 1975 senesinde başlayan son derece türk filmvari olan bi aşktı,aşıklar kavuşmalı,işer yoluna girmeli,kötülerde hapsi yada öteki dünyayı boylamalıydı,ama olmadı.bunun yerine kemalle füsun öte tarafı boyladı.gerçi kitapta kötü bi karakter yok ama ben kendim feridunu(füsunun maalesef kocası) kötü olarak bellediğim için onun ortadan yokolması gerekiodu.kimbilir belkide yokoluodur,sonuçta henüz hepsini okumadım.
yani şu dakka bu müze açılmış olsa;koştur koştur giderdim füsunun eşyalarını görmeye.ama diil maalsef işte.
Masumiyet Müzesi Cevdet Bey ve Oğullarından Sessiz Ev den de daha çok sevdiğim bi kitap oldu benim için.ilerde birgün bu sıralamayı hatırlamak istersem buraya bakmam kafi olucak.
işte en sevdiğim O.Pamuk kitapları sırası ile:
1.MASUMİYET MÜZESİ
2.CEVDET BEY VE OĞULLARI
3.SESSİZ EV
4.YENİ HAYAT
5.BEYAZ KALE
6.BENİM ADIM KIRMIZI
7.İSTANBUL
8.KAR
9.KARA KİTAP
10.GİZLİ YÜZ
diğer ikisi Babamın Bavulu ve Öteki Renkler henüz okunmadı.
bu ara hayat nasıl gidio biraz bahsetsem fena olmaz sanırım.işim aynı sıkıcılık ve yavanlıkta devam ederken ev hayatımız geçen haftalarda baya bi renkliydi. gelenlerimiz oldu hayırlı olsuna.taze geliniz ya.bisürü mutfak maceralarım oldu tabii. bu esnada iyi yaptıklarım kötü yaptıklarımda kendiliğinde belirlenşverdi.fakat anladımki şu internet camiasına bravo.her iki misafir kalabalığınada benim zamanımda netten bulup defterime eklediğim yeni ve orjinal klasik olmayan tarifleri yaptım. bisürü değişik çeşit ve bitanesi bile beni utandırmadı.yaptıklarımı gösteren bi iki resim koyup bende yemek yapabiliorum işte kanıtıda bu demek isterdim fakat maalesef henüz böle bi alışkanlığım gelişmedi. ama geçenlerde özenerek hazırladığım pazar kahvaltımızın resimlerini çektim bi ara eklerim.şuncacık bloğumda yemek resmimde yok demiyim artık.
bu arada sevgilimde şehir dışında soruşturma için. kayısı diyarına gitti.yarın gece gelio.bende pazartesiden beri ana kuzusu kıvamında yaşıorum.ohhh kebap bi hayatmış valla bekarlık. ekmek elden su gölden.yan gel yat, ağzını süpür tv karşısında oyalan, çayın, kahven, meyven ayağına gelsin çalışıosun die. evliyken bunları yapıcak kendimden başka kimse yok.neyseki kocam düzenli temiz biride extra işlerlede ilgilenmek zorunda kalmıorum.zaten özlemişim kocişimi.ühühüh hıçkırık! hüngürr şakırrr!
iyi insan lafın üstüne ararmış.kendisi aradı ez evelde gülüştük accık.neyse karnım fln acıktı benim. bişiler yiyeyim.
baiii
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder