diyetteyim.tartıya çıktığımda ibredeki rakamı görünce girdiğim şoktan ötürü sımsıkı bir diyete girdim. yaklaşık 4 kg verdim ama durmak yok yola devam.en zoruda bi yere gittiğinde yapılanlardan yiyemio olmak.herkes hapur hupur yerken ben yemeğimi yedim sağolun demek.ama gerçekten mühim diil. yediğim günlere sayıyorum hepsini.böyle daha hafif ve suçluluk duygusundan uzak kalınca daha mutlu oluo insan. şimdilik bi şikayetim yok.zaten bisüre sonra amaç zevkle yemek yemek diil sadece guruldayan karnımın sesini durdurmak için yemek oluo.bu fotoğrafta diyet yapmadığım zamanlardan kalma zaten. ahh kahvaltının mutlulukla bi ilgisi olmalı demiş bi şair.ne iyi demiş.
geçen hafta eminönü taraflarından alıcağımız bazı ev eşyaları vardı.duvar saati,tavla,şemsiye,hediye ve yüzüklerimize aldığımız yerden isim yazdırmak gibi işler.yine şu yukardaki gibi güzel bi kahvaltı sonrası düştük yollara. önce yüzüklerimize isim ve tarih yazdırdık sonrada temizlettik.bu işlem biraz vakit alıcağından türk kahvesi içebiliceğimiz bi yer ararken kilimcilerin olduğu sokakta minik samimi bi cafe gördük ve oturduk.garsondan türk kahvesi istedikten sonra garson son zamanların en güzel teklifini yaptı.
yeni izmirden gelmiş sakızlı kahveyi denemek istermiydik. ahhh uzun zamandır izi peşindeydim bu kahvenin.tabiiki isterdik hemde en sakızlısından.yeni bi ürünmüş kahve satın aldıkları adam tanıtım için getirmiş.bende bayadır nerden alınabilir diye düşünüp araştırıodum .hatta iş arkdaşım izmire gittiğinde onu tembihlemiştim sakızlı kahve die fakat unutmuştu.tüm bunlar çok yakın zamanda vuku bulurken gökte aradığımı yerde buldum.cidden nefisti,hele hele yanında tiramisu ile dahada nefisti.
filmde ağlamadım çünkü benim için ağlanıcak bi anı ,bi mazi yoktu artık.eskiden vardıysada üstünden çok seneler geçti.maziyi hatırlayıp üzülemicek kadar mutluyum çok şükür.
ama eminim hikayesi taze olanlar hüngür şakır ağlamışlardır.aslında kanaatimce insanların ağlamasına sebebiyet veren şey bi parçada olsa filmde çalan eski şarkılar.hatta bence büyük payı var.şarkılar enfes hele plaktan çalınca dahada enfes.bu film piyasaya çıkmadan önce zaten orda çalan şarkılar benim playlistimde vardı.ama filmden sonra benim içinde daha değerli oldu doğrusu.hatta sinemadan eve dönünce gece olmasına rağmen yüksek sesle film müziklerini dinledik.
fakat asıl süpriz daha sonraymış meğer:)
kahvelerden sonra küçük bi pazarlıkla mobilyalarımıza uygun bi tavla aldık.satıcılara türk işi ,istanbul işi diye not düştük almadan evvel. yoksa fiyatlar borulaşıo aniden:)
daha sonrada duvar saati için saatçilerin olduğu sokakta dolaştık.seikonun şık bir duvar saatini aldık ama onun yanında bir de metalik bi saat görünce mutfağıma çok yakışıcağından onuda aldık.
mısır çarşısına girmemek olmazdı elbette.babamın prostat için istediği bazı otlar vardı.onları temin etmek için girdiğimiz bi aktarda ne göriyim.dadadadannnn....egenin meşhur sakızlı kahvesi,hemde paketinde satılıo.resmen havada kaptım ki hala kıyıpta açamadım paketini.özel misafirlerim için saklıorum.
tmm egenin sakızlısı iyide buralara kadar gelmişken kurukahveci mehmet efendiye uğramadanda olmazdı hani.ondanda taze kahvemizi aldıktan sonra ananemlere akşam yemeğine gittik.kahveyi çantama atmışım bi hafta missler gibi koktu durdu..
gençtürkcellilerin sinema muhabbeti var.bi bilet fiyatına 2 kişi.araştırdıktan sonra geçen akşam evimize yakın bi alışveriş merkezindeki 21,30 seansına gittik.neyemi? tabiiki ISSIZ ADAM'a.
filmde ağlamadım çünkü benim için ağlanıcak bi anı ,bi mazi yoktu artık.eskiden vardıysada üstünden çok seneler geçti.maziyi hatırlayıp üzülemicek kadar mutluyum çok şükür.
ama eminim hikayesi taze olanlar hüngür şakır ağlamışlardır.aslında kanaatimce insanların ağlamasına sebebiyet veren şey bi parçada olsa filmde çalan eski şarkılar.hatta bence büyük payı var.şarkılar enfes hele plaktan çalınca dahada enfes.bu film piyasaya çıkmadan önce zaten orda çalan şarkılar benim playlistimde vardı.ama filmden sonra benim içinde daha değerli oldu doğrusu.hatta sinemadan eve dönünce gece olmasına rağmen yüksek sesle film müziklerini dinledik.
bi site var.www.birzamanlar.net diye.70 li yılların sanatçılarına ait bi arşiv geliştirmişler ve nerdeyse yok yok.bi ara hakikaten bu siteye takılmıştım.gazetenin birindede şöle yazıo.ayla dikmen şarkıları ölümünden 17 yıl sonra meşhur oldu...gerçektende böyle.
bu arada yarın benim doğumgünüm.dolu dolu 28 olucam.haftasonu evde aile arasında bi kutlama yapıcaz.ailemden ayrı geçirdiğim ilk doğum günüm olması sebebiyle yarında annemlere gidicez.onların mahzun kalmasını istemem lakin annem hala evli olduğuma alışabilmiş diil.hala arada hüzünlenio.sonuçta biz hem ana kız hemde arkadaşık.ben evlenince hem kızından hemde arkadaşından mahrum kalmış gibi oldu.bense hayatın debdebesinde anlamıorum bile zaman nasıl geçio.çok şükür mutlu mesut yuvarlanıp gidioruz.
bi doğumgünü pastasını hakkettim dimi.hakettim tabe..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder