yaşlanıyoruz.belki aynaya baktığımızda diil yaşlandığımızı algılama biçimimiz ama etrafımızdaki insanların sevdiklerimizin başına gelen hastalıklardan ve kayıplarımızdan anlıyoruz yaşlandığımızı.

birileri gidiyo. açılan yerlere yenileri gelio, önceki gidenin yerini asla dolduramıcak şekilde hemde.

herşey bi şarkıyı dinlerken başlıyo aslında.eskidendi eskiden diyo.elimi çeneme koymuş düşünürken buluyorum kendimi çoğu zaman gün içinde.ne düşünüyorum, kimi düşünüyorum bilmeden.boşluk... koskocaman bi boşluk içinde ordan oraya döndürüp duruorum düşüncelerimi.ve nihayetinde yine hiçbirini yerine koyamadan bitio bir gün daha.

canım sıkılıyo.sabah geç kalışıma, bi otobüsü kaçırışıma, şemsiyemin sürekli kolumdan aşağı düşüşüne, otobüsteki kadının yer avcılığı yapışına, paramın üstünü bi türlü veremeyen muavine,dengeizce fren yapıp gaza basan şöföre, leş gibi sigara kokan yanımdaki adama ve tüm diğer şeylere canım sıkılıo işte.

biz insanız diyorum.en kaliteli şartlarda yaşamayı hakediyoruz hepimiz.şu dönemde gidebiliceğim bi işim olmasıda güzel tabiiki ama bulunduğumuz şartlarıda sorgulamadan edemiorum işte.

biraz umuda ihtiyacım var bugün.herşeyin daha iyi çok daha iyi olucağına dair.istemediğim bu insanları bi gün görmek zorunda olmucağıma ve yakında biyerlerde güneşli günlerin çıkıp geliceğine dair.

>