bu sabah yağmur var istanbulda...bir mfö şarkısından öte bişi bu söylediğim.bu sabah şakır şakır yağmur var dışarda.sabah saat 6 da uyandım hiç adetim olmayarak.gök gürlüodu yağmur feci biçimde yağıodu.böle zamanlarda ortaya çıkan yorganı başıma kadar çekip yatma isteği yine attı kendini dışarı.uyuyamadım o vakitten sonra.camlarımdan birinin perdesini kaldırıp dışarıya baktım.gün henüz uyanmadan yağan yağmuru izlemek çok keyifli.insan yok dışarda.başrolde mutluluktan sevinç çığlıkları atan bahçemiz, gürleyen gök ve yağan yağmur var.benim gibi figüranlarda camın arkasından bu harika eseri izlio işte.
saat 10'u 20 geçio.kendimiiyi hissediorum.something stupid çalıo media'da.keyifli bişiler var üstümde bugün.güzel güzel kahvaltımı yaptım.az sonra kendime kahve söylücem.miss kokularıyle gelicek kahvem önüme.ahhh mutluluk bu işte.sağlıkla keyfine varabilmek en sevdiğin şeyin.
az evvel seyyan hanım çalıodu.atatürk zamanından bi sanatçı seyyan hanım.ve tangolarıyla meşhurdur.beyoğlundaki kafelerden birinde çalardı durmadan.hani şu sıkı fıkı nohut oda bakla sofa hesabı küçücük ama sımsıcacık kafeler vardır ya işte onlardan birinde.ahşap masaları olan üzerlerinde minik mumların olduğu melankolikliğe sürüklücek cinsten olan kafelerden birinde işte.sonra bu albümü sevdiğim biri bana verdi.plaktan cd ye çekim olduğu için hala o ses çıtırtılarını duyabiliosunuz rahatlıkla.yani gözünü kapatsa insan sanki cd diilde plak dinliomuş gibi hissedebilir.o lezzette bişi yani.
işte dinlerken kendimi o kafelerden birinde hissettim.beyoğlunuda özledim ama istanbulun şu yağmurlu halini en iyi beyoğlu yansıtıo galiba.eskiyle yeninin eşsiz uyumu tamamiyle orada.
kendimi o kafelerden birinde hayal ediorum.aynen şimdiki gibi karanlığa dönük bi havada minimum insanın gelip geçtiği bi masada oturuorum.hemen önümde sımsıcacık miss gibi kokan kahvem var ve yanındada tarçınlı elmalı bir dilim turta.en sevdiğim kitaplardan birinide almışım yanıma.yada bi kitapçıya uğramışım gelmeden önce oraya.ve istediğim kitaplardan bikaçına sahip olmuşum,inceliorum herbirini yavaştan.hiiç acelem yokmuş mesela.yetişmem gereken birileri, bi araç, bi iş, bi arkadaş.... hiçbiri yokmuş.ben kendimleymişim.yetişmem gereken bir ben varmış orda.ruhumun içinde habire benden kaçmaya çalışan bir ben.belki bugün onu yakalayabilirim bu hayalimle.yanyana, başbaşa gidebiliriz belki bir süreliğinede olsa.insan ruhuyla bedenini biraraya getirmekte ne çok zorlanıo.birtek sevgilimle ve ailemleyken ikisini yanyana tutabiliorum. onun dışındaki heryerde ve herşeyde hep birbirinden çok uzaktalar.işte bugün tam zamanı.çünkü ikiside tam şu anda bunu istio.
ben bi kahve söylücem kendime.yanında tarçınlı turtam yok ama olsun hayalim var:)
afiyet olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder