11 Haziran 2007 Pazartesi


ektiğiniz tohumun bire bin verdiğini düşünün.ne mutluluk verici olur diğmi.e tabii sadece tohumu ekmekle bitmio iş.her türlü bakımını ilgisini havasını suyunu ve diğer gerekli olan tüm ihtiyaçlarını karşılamışsanız ve doğru yolda olduğunuz bi işi tevekkül etmişseniz karşılığında bire bin almamanız için hiçbir sebep yoktur, olamazda

bizim sevgimizde böyle onunla...o dediğim benim sevgilim,benim hayat arkadaşım,bundan sonraki kalan ömrümü paylaşıcağım kişi.benim hayatıma sadece ve sadece varlığıyla kattğı güzellikleri düşündüğümde nekadar şanslı olduğumu anlıorum her defasında.ewt ben şanslı biriyim çünkü insanın ömrünün her döneminde aradığı ve hep belki bu sefer odur diye sarıldığı insanlardan ve suretlerinden geçtiği o dönem benim için bitti.şanslı oluşum bu yüzden çünkü biz birbirmizi aynı anda bulduk.

özel anlamda yorulduğum artık tamam dediğim etrafımdaki mayası bozuk insanları gördükçe ve bunlardan tiksindikçe daha bi içime döndüğüm zamanlardan birinde buldu beni, bende onu..ve bizim sevgimiz o tohum misali bire bin verdi.çoğaldı, arttı, üredi ve bu hala devam edio.çığ gibi büyüyen bi sevgi bu.öyle bişeyki seni seviyorum demenin dokunmanın öpmenin sevmenin yetmediği insanı başka arayışlara yönelten hayatının akışını değiştiren ben'i biz yapan koskocaman bi duygu.çok şükrediyorum bu yüzden çünkü insanın dengini bulmasının ne denli zor olduğunu bildiğim ve bizzat yaşadığım için çok iyi biliorum.

bizi gören ilk defa birlikte çıktığımız tüm insanların tepkisi aynı oluo.

-çok yakışıosunuz....

biz hem tip olarak hem mizac olarak oldukça uyumlu biçiftiz.bunu yakalamak çok güç.ikimizde temastan hoşlanırız ve sevgimizi her daim birbirimize söyleriz,eylem olarakta belirtiriz.karşılıklı oturduğumuz masalardan mutlaka bi yerimiz birbirine değsin isteriz.durup durup birbirmizi koklarız ve nasıl güzel koktuğumuza dair mutlaka bi iki cümle söyleriz.uzun bakışmalarımız vardır.genelde gözünü ilk kaçıran ben olurum çünkü bi süre sonra utangaçlığım ortaya çıkar.sevdiğinizin size hayran hayran bakması üstelik bu bakışı uzatması insanı garip hissettirio.zevklerimiz birdir,müzik tarzlarımız birbirine yakın,sosyal olmayı ikimizde severiz.birlikte yaşadığımız özel hayatın dışında kendi şahsi özel hayatlarımızıda kabul ederiz.tabii bazı törpülemeler olmuo diil.sonuçta ben yada sen olarak diil biz varız artık.dolayısıyla birbirimizin hoşlanmadığı şeyleri yapmaktan sakınırız.

ve bunun gibi daha biçok şeyimizin uyumu sözkonusu.sevmek çok garip ewt ama insanın bir de kaçamadığı şansı ve kaderi var.şimdi geriye dönüp baktığımda onsuz geçen onu tanımadan geçen tüm zamanlarıma yanıorum.keşke diorum hayatıma çok daha önce girseydi yani ben çok daha önce yakalayabilseydim bu şansı.ama şunuda biliorum doğru zaman bu zamandı.olması gerektiği zamanda oldu herşey.eskiden yaşanmış tüm duyguları adına sevgi aşk dediğim tüm ilşkileri birer trafik kazası olarak sayıyorum.suç biraz bendeyse birazda karşıdaydı ve kaza kaçınılmazdı.parçalanan taraflarımız oldu ama iyileştik.

geçti...bitti...

ben onunla yeni bir sayfa diil yepyeni bi defter açtım.lakin düşündüklerimi,hissetiklerimi, sevgimi ve yaşıcağımız güzel günleri yazmak ve ifade etmek için bir sayfa yetmez.

seni çok seviyorum...ama çoooooooooooooooooooooooookkkkk


Hiç yorum yok: