geçen sene sık sık gittiğimiz galata köprüsünün altındaki ON NUMARA'dan bahsediorum.pufidik armut koltuklara oturup istanbulun siluetine ve marmaraya karşı,ışıl ışıl bi seyirle sohbetin koyuluklarına kuytuluklarına dalıosun.güzel olmayan yemek bile sana koymuo, devam ediosun.
dün esrayla buluşup beyoğluna KONYALI'ya gittik ve 3 tane istediğim ve getirttiğim saatler arasından hiç tahmin etmediğimi çoook beğenerek satın aldım.burdan mutlaka bunu alırım dediğimi hiç beğenmedim.getirttiğim kahverengi olanında ise beni huzursuz eden bazı detaylar vardı onuda eledim ve sona kalan beni çarpan asil ve gösterişli bi havaya sahip olanını aldım.her ihtimale karşı değiştirme kartınıda opsiyonlu olarak 1 aya kadar uzattırdım.nitekim daha doğumgününe çook var:)
ordan doğru arabayı otoparktan alıp galataya gittik.saat 9 buçuktu ve açlıktan sırıtoduk artık.uzunca bisüre ne yiyeceğimize karar veremeden bakınıp durduk ve sonunda her ikimizde çıtır tavuk ısmarladık.fakat çıtır dedikleri okadar çıtırki yerken diş kıran cinsten.semsert ve kapkara olmuş.sanırım yakmışlar biraz.ama okadar açtıkki önemsemeden indirdik mideye.ardından güzel sohbetlerin eşliğinde türk kahvelerimiz içip saat 11 gibi kalkıp eve gittik.esralarda kaldım haliylen.klimada vardı evlerinde. malum sıcaklardan dolayı klimalı mekanlara cennet gözüyle baktığım için artık,aa klimada var sizde hadi gidelim... modundayım.
soyunup dökündükten sonra içtiğimiz kahveler bizi kesmedi birer neskafede evde içtik.bisüre daha onu bunu çekiştirdikten sonra sızar gibi yataklarımıza gömülüp uykuya daldık.
her zamanki başka biyerde kalmışlığın verdiği sersemlik tam üstümde duruo.akşama kadarda gitmez.zeyneple aramız onun gereksiz depresif tavırlarından dolayı bozuk.kendisi ya hastadır,ya regl olucaktır,ya müşteriye kızmıştır yada depresyona girmek üzeredir.haftada sadece bir gün rastalayabiliriz ii gününe.diğerlerinde mutlaka arıza çıkartır.zaten sayesinde bende negatif biri oldum çıktım.şu işyerine geldiğim zamanlarda bölemiydim.hayır!!! aksine en pozitif bendim aralarında ama artık diilim sayelerinde.
velhasıl şimdi konuşmuoruz.garip ama bu işyerinin dışındakilerle hahah hihihi kahkahalarla konuşur kendisi.ama sana bana en ufak bi sıkıntısında agresifçe davranır.
yeter artık bunu çekemem.madem öle konuşmayız iş ilişkimiz dışında olur biter...o da kakara kikiri yapabilicek insanlarla konuşmaya bana fazla gördüğü güler yüzü başkalarına vermeye devam eder. en iyisi bu!!!
şimdi öğle yemeğine çıkıcam.fasulye ve pilav varmış.kesin cacıkta vardır.:(
ama beni sevindiren çok güzel bişey var.çok şükürki sevgilim gelio,aşkım gelio.yarında, pazarda birlikteyiz. doya doya sarılıcaz birbirmize ve hep yanyana durucaz:)
bu yüzden hiçbişey canımı sıkamıcak...:))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder