18 Temmuz 2007 Çarşamba

güzel günler...yerini daha güzellerine bırakıcak güzel günler...
bi hafta oldu galiba yazmayalı.ama okadar hoştuki yaşadıklarım.birlikte birgünlüğünede olsa elele gözgöze tatile gidişimiz,otobüs yolculuğumuz,yaşadığımız özel zamanlar,güneş,kum,sahildeki restaurant,çektiğimiz fotoğraflar,biz...
her güzel şey gibi çabucak biten geçen zamanlar...

otogarda başlayan kavuşmamızı takiben sadece gece uykumuzun bizi ayırabildiği nadir zamanlardan biriydi.yalnızca üstbaş değiştirmek için uzaklaştık birbirimizden.kumbağdaydık...güzel zamanların tam içindeydik.neyi yazsam,hangisini anlatsam???hepsi öyle güzeldiki...
zaten birlikte yaptığımız tüm hareketler özel ve güzeldir bizim için ama bu sefer çok daha farklıydı...bende saklı kalsın:)
bunun dışında aile fertlerimden biriyle abim ve eşiyle tanıştırdım sevgilimi.tabiiki geçer not aldı.aksi imkansız:)
yanyana uzanırdık ve ıslaktı çimenler...
nekadar güzeldin sen nasıl eşsiz bir yazdı...
bu tatta geçicek bi tatilimiz var önümüzde.ayın 28.nde.15 gün boyunca hep yanyana olucaz.her a'nımız birlikte geçicek.şimdiye kadar görmediklerimizi, şahit olmadıklarımızı yaşıcaz.
belkide bunun ferahlığından yada özlemimi bi parçada olsa gidermiş olduğumdanmıdır bilmiorum ama içim bir kuş kadar hafif,kanatlanmaya hazır bi okadarda.
resimlerimize bakıorum diğer taraftan.ikimizde çok güzeliz.ruhumuzun aydınlığı, sevinci belkide yansıyan ama gerçekten diğer zamanlardan daha güzeliz.bakan diil gören gözlerle konuşuorum elbette.çünkü biliorum o resmi çekilirken hangi ruh hali içerisinde olduğumu.ne denli mutlu hissettiğimi, belimden ellerini kavuşturup poz verdiğimizde esine.
ve yine biliorumki onu böle güzel zamanların arkasında durarak yolcu ederken neler hissettiğimi.beni yanına alıp götürmediği için hissettiğim kızgınlığı.ewt sonuna kadar biliorum bu hissettiğim şeyin saçma olduğunu.hem götürmek istemeyen o diil, gitmeyen gidemeyen benim.ama insan böle duygu değişimlerinde saçmalayabilio elinden geldiğince.yeni hüzünlü tablolara tema olmak ancak bu şekilde mümkün.sonrada gidip sahile yayılıp kumlara gömüp başımı iki elimin arasına ağlamaklada sonlandırabilirim bile hatta.ki yaptımda.
sevdiğinle uzun süre birlikte olup hiç ayrılmadan, sonrada böle mecburi bi yolculuğa göndermenin zorluğunu algılamış bulunmaktayım.
onun açısından dahada zordu aslında herşey.bırakıp giderken bana el sallarken ve istanbuldan daha uzak biyere tekrardan yolculuk yapmak zorunda kalırken, evine diil otel odasına giderken,sevdiğin kızı arkanda bırakırken herşey dahada zor oluo eminim.
ayrılıp kavuşmanın sevinci ve hüznüyle geçen bi haftasonuydu işte.tabiiki hafızamda hep güzel anlarımız takılı kaldı.bugün çarşamba ve haftanın ortası gelmiş.bir buçuk hafta sonra allah bir mani vermezse birlikte yelken açıcaz mutlu günlere.
bizi bekleyen çoook güzel günlere
:)

Hiç yorum yok: